←
DINOSAURUSSEN
|
Genesis 1 In den beginne schiep God den hemel en de aarde. |
Volgens de huidige wetenschap zijn dinosaurussen miljoenen jaren geleden uitgestorven. Mensen en dinosaurussen kunnen volgens die theorie niet samen geleefd hebben! De Bijbel leert ons dat God de wereld gemaakt heeft, in zes dagen. Alle dieren, dus ook de dinosaurussen, waren samen met Adam en Eva in het Paradijs aanwezig!
In de Bijbel wordt het woord "dinosaurus" niet gebruikt. In plaats daarvan gebruikt de Bijbel het Hebreeuwse woord tanniyn. Tanniyn wordt in anderstalige Bijbels op verschillende manieren vertaald; soms als "zeemonster", soms als "serpent". De meest voorkomende vertaling is "draak". De tanniyn lijkt één of ander reusachtig reptiel te zijn geweest. Deze wezens worden in het Oude Testament bijna dertig keer genoemd en worden zowel op het land als in het water aangetroffen.
In Job 40 lezen we:
"Zie nu Behemoth, welken Ik gemaakt heb nevens u; hij eet hooi, gelijk een rund. Zie toch, zijn kracht is in zijn lenden, en zijn macht in den navel zijns buiks. Als het hem lust, zijn staart is als een ceder; de zenuwen zijner schaamte zijn doorvlochten. Zijn beenderen zijn als vast koper; zijn gebeenten zijn als ijzeren handbomen. Hij is een hoofdstuk der wegen Gods; Die hem gemaakt heeft, heeft hem zijn zwaard aangehecht."
Behemoth was mogelijk een dinosaurus! (Let op! In de nieuwe Bijbelvertaling wordt ten onrechte gesproken over een nijlpaard!) Dinosaurussen waren grote reptielen! Voor de zondvloed leefden mensen en dieren langer. Reptielen groeien hun hele leven, en konden dus gemakkelijk de grootte van een dinosaurus aannemen.
Het is heel goed mogelijk dat Job over een Brachiosaurus of Diplodocus schreef. Die staarten komen qua vorm dicht in de buurt van een boom. Ze voldeden in ieder geval uitstekend aan de titel "hoofd" of "voornaamste van Gods ondernemingen".
Job 41 beschrijft "Leviathan" (groot zeemonster): "Afschrikwekkende tanden rondom", "sterke schilden", "lichtschijnsel als hij niest; zijn ogen lichten op als de dageraad", "uit zijn bek komen vlammen en vurige vonken", "uit zijn neusgaten komt rook, zijn adem laat kolen ontbranden", "het zwaard van zijn belager doet hem niets en hij laat de diepte borrelen als in een kookpot", "op de aarde is niets met hem te vergelijken", "hij kijkt overal op neer, hij is de koning van alle trotse dieren".
Leviathan was een dinosaurus, beschreven in het boek Job. Leviathan is niet 'prehistorisch'! Overigens wordt Leviathan in nieuwe "vertalingen" ten onrechte een krokodil genoemd!
Dat er grote zeemonsters in onze oceanen hebben rondgezwommen is een feit. Misschien was dat wel het beest waarop de Vikingen hun drakenkoppen hebben gebaseerd.
Sommigen zullen beweren dat het hier om mythologische afbeeldingen gaat, maar is het niet logisch om te concluderen dat het om beesten gaat die daadwerkelijk door mensen gezien zijn? In 326 voor Christus waren soldaten van Alexander de Grote in het huidige India. Ze zeiden bang te zijn voor grote draken die daar in grotten leefden. Een zekere Beowulff zou draken gedood hebben en werd uiteindelijk zelf gedood tijdens een gevecht met een gevleugelde draak (pterodactilus?). Dinosaurus-achtige wezens worden voorgesteld op Babylonische markeringen, Romeinse mozadeken, Egyptische gewaden voor begrafenissen, en vele andere kunst verspreid over de hele oudheid. Er zijn ook heel recente verhalen van draakachtige wezens. Marco Polo schreef aan het einde van de dertiende eeuw over draken die hij zag op een van zijn reizen door China. Hij beschreef enorme slangen van tien meter lang, met een lichaamsomtrek van tien handlengten. Aan de voortkant, dicht bij het hoofd, twee korte poten, elk met drie klauwen als van een tijger, met ogen groter dan een brood van vier denari, die je intens aanstaarden. De kaken waren breed genoeg om een man te verslinden. Overdag leefden ze in grotten en in de nacht gingen ze op zoek naar voedsel. Hij beschreef nauwkeurig hoe ze werden gejaagd, geslacht en welke delen werden gegeten. Hij wist zelfs te vertellen dat de galblaas een geneeskrachtige werking had.
Zouden we moeten concluderen dat er nooit zulke beesten samen met mensen bestaan hebben, alleen maar omdat we ze nu niet meer in dierentuinen kunnen bewonderen? Zouden echt al die verhalen moeten worden toegeschreven aan de bijgelovigheid of de sensatiezucht van de vertellers?
Komodovaranen worden enkele meters groot. Wanneer we beseffen dat reptielen hun hele leven groeien, en dat deze wezens voor de zondvloed, net als mensen, langer leefden, konden ze gemakkelijk tien meter groot worden. Wanneer we nu een komodovaraan van enkele meters door de straten zouden zien lopen, denken velen aan een dinosaurus. Uitgestorven??
De laatste eeuwen zijn er diverse dinosaurussen waargenomen. Een zoektocht op internet toont verschillende voorbeelden. Misschien zijn sommige waarnemingen vals, maar ongetwijfeld leven er nog steeds dinosaurussen!
Dinosauriërs zijn niet miljoenen jaren geleden uitgestorven. (Grote) dinosaurussen zijn langzaam van de aarde verdwenen, omdat na de zondvloed het klimaat drastisch veranderd is. Daarnaast jaagden mensen op dinosaurussen, omdat het wilde dieren waren, die niet in de menselijke omgeving gewenst waren.
In de oudheid en de middeleeuwen werden dinosaurussen gezien als draken. De vele vondsten van rotstekeningen, afbeeldingen van draken op aardewerk en dergelijke, vormen al een serieuze aanwijzing dat mensen en dinosaurussen samen geleefd hebben!
VIDEO'S
| • | Dinosaurussen en de Bijbel |
| • | Evolutionists Debate Daytona Beach |