←

MAMMOETEN, ZONDVLOED EN DE IJSTIJD


Genesis 1
In den beginne schiep God den hemel en de aarde.

Waarom liggen er miljoenen karkassen en botten van de wolharige mammoet in de permafrost van vooral Siberië, Alaska, het Yukon-gebied en Wrangel-eiland? En waarom worden er ook steeds meer (resten van) rendieren, bisons, wolharige neushoorns, antilopes, bevers en paarden gevonden in deze zelfde permafrost? Het lijkt erop dat deze dieren ooit onder goede omstandigheden samen geleefd hebben in deze noordelijke gebieden....

De vraag is nu wanneer deze dieren samenleefden, en waarom de mammoeten massaal (uit)gestorven zijn?

De Bijbel leert ons dat de aarde ongeveer 6000 jaar oud is, en dat er ongeveer 4400 jaar geleden een wereldwijde (zond)vloed was (Genesis 6). Een eerste logische gedachte is dat wolharige mammoeten gedurende de zondvloed gestorven zijn, en dat de overblijfselen later in de permafrost ingevroren zijn. Maar, deze gedachte levert een aantal problemen op:

1.  Ten eerste worden de karkassen en botten van de wolharige mammoeten gevonden in niet-geconsolideerde (ofwel losse, waterdoorlatende) grond (al dan niet bevroren). En, omdat deze grond pas na de zondvloed ontstaan is, is het vreemd dat juist hier hele karkassen van mammoeten gevonden worden, als ze tijdens de zondvloed gestorven zouden zijn.

2.  Deze wolharige mammoeten worden vooral gevonden samen met steppe-achtige zoogdieren. En, dat duidt erop dat ze ter plekke gestorven zijn. Als wolharige mammoeten tijdens de zondvloed gestorven zouden zijn, dan zouden we ze ook met allerlei andere dieren vinden. En dat gebeurt niet of nauwelijks.

3.  Er heeft geen permineralisatie (een vorm van fossilisatie) plaatsgevonden in de karkassen, zoals we zouden verwachten bij dieren, die omgekomen zijn gedurende de zondvloed.

4.  Karkassen van wolharige mammoeten worden gevonden samen met voorwerpen die na de zondvloed door mensen werden gemaakt en gebruikt, zoals speerpunten.

Wanneer stierven wolharige mammoeten dan wel uit, als ze niet tijdens de zondvloed (uit)stierven?

Alles duidt erop dat het leven en de populatie van wolharige mammoeten zich ná de zondvloed weer hebben ontwikkeld in de gebieden waar nu hun restanten gevonden worden. De leef -en klimatologische omstandigheden in deze noordelijke gebieden waren toendertijd ideaal, ook voor vele andere diersoorten!

De zondvloed veranderde het uiterlijk van en het klimaat op de aarde enorm (o.a. aardbevingen en vulkaanuitbarstingen, met grote hoeveelheden as in de atmosfeer tot gevolg). Uitgebreide ijsvorming resulteerde in een ijstijd, waarbij op het hoogtepunt van de ijstijd (ongeveer 500 jaar na de zondvloed) 30% van het landoppervlak bedekt was met ijs.

Na het verlaten van Noach's Ark (Genesis 8) trokken de wolharige mammoeten richting Siberië. Daar aangekomen was de ijstijd net begonnen. De Siberische winters waren relatief mild. De zomers waren koel. Het Siberische landschap zag er anders uit dan tegenwoordig; de omstandigheden waren dusdanig goed dat de mammoeten daar gemakkelijk konden leven en zich in grote aantallen konden voortplanten. De permafrost ontstond naar alle waarschijnlijkheid pas in de laatste fase van de ijstijd, ongeveer 400 jaar na de zondvloed. In deze laatste fase vonden er grote klimaat-veranderingen plaats, door o.a. het afkoelen van het zeewater (mogelijk van 30°C, vlak na de zondvloed naar 4°C, zoals tegenwoordig).

Door de klimaatverandering werden de leefomstandigheden voor de wolharige mammoeten steeds zwaarder. De winters werden te koud, maar de zomers werden juist te warm, waardoor gletsjers en de toplaag van de permafrost smolten. Er ontstonden grote waterlagen en overstromingen, van waarschijnlijk een halve meter, op de permafrost. Daardoor ontstond een voedselschaarste voor de mammoeten. In andere seizoenen waren het de droogte en de wind die het de dieren moeilijk maakten: sneeuw- en zandstormen deden hun intrede. Er worden zelfs karkassen in staande positie gevonden. Mogelijk zijn deze dieren in een korte tijd, tijdens een storm, levend begraven!

Klimaatverandering aan het einde van de ijstijd maakte het eens vruchtbare, milde en leefbare Siberië een woeste, onleefbare streek; fataal voor de wolharige mammoeten.

In de Bijbel lezen we hoe God het universum, de aarde, de dieren en de mens gemaakt heeft. We lezen tevens dat de mens de relatie met God verziekt heeft. In diezelfde Bijbel kan je ook lezen hoe God de relatie met de mens hersteld heeft, door Jezus naar aarde te zenden! Jezus is de Zoon van God. In de Bijbel kan je veel meer over Hem lezen! In Johannes 14 zegt Jezus: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader, dan door Mij. Je kunt dus direct tot Jezus en direct via Jezus tot God bidden! Dit hoeft niet volgens een vast ritueel, iedereen mag de naam van Jezus aanroepen om tot God te komen! We nodigen je van harte uit dit te doen!

Heb je Jezus Christus nog niet aanvaard als God en Verlosser? Heb je de gratis gift van gerechtigheid nog niet ontvangen, maar wil je het wel? Lees dan Romeinen 10:9 en bid dan bijvoorbeeld onderstaand gebed:

Hemelse Vader. Ik aanvaard Jezus Christus als God en Verlosser. Ik geloof dat Jezus voor al mijn zonden gestorven is, en dat Hij uit de dood is opgewekt. Door het geloof in Uw Woord ontvang ik redding. Ik dank U voor de vergeving van al mijn zonden. AMEN.

Vragen? Gebed of hulp nodig?
Bel of mail ons →


info@gelooft.com | Facebook