DE DODEN DIE IN CHRISTUS ZIJN, ZULLEN EERST OPSTAAN
1 Thessalonicenzen 4 Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan.
Wanneer we over de Opname van de Gemeente spreken wordt vaak de vraag gesteld hoe het zit met de doden uit 1 Thessalonicenzen 4:16. Volgens dit Bijbelgedeelte zullen eerst de doden in Christus opstaan, en pas (vlak) daarna (bijna tegelijk) de gelovigen die nog in leven zijn, om samen opgenomen te worden:
Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn.
Een logische vraag is waarom de doden in Christus zullen opstaan? Zij zijn toch al in de hemel? Zelfs mensen die de hemel gezien hebben, getuigen van mensen die ze op aarde gekend hebben. In de bekende film "Heaven Is for Real" vertelt een kleine jongen, Colton, alle details van zijn visioen en spreekt hij over dingen van voor zijn geboorte, die hij onmogelijk kan weten. Hij ontmoet zelfs zijn overleden zusje in de hemel, terwijl niemand hem ooit vertelde dat hij een zusje had! Gaat dit zusje, net als alle andere doden in Christus, nog een keer opstaan? Een logische en veelgestelde vraag...
In Paulus' eerste brief aan de Thessalonicenzen wil Paulus zijn geloofsgenoten bemoedigen. Als mensen sterven, ervaren de achterblijvers leegte en verdriet. In Johannes 11 lezen we dat ook Jezus emotioneel werd toen Lazarus stierf:
Jezus weende
Paulus zegt in 1 Thessalonicenzen 4 dus niet dat mensen niet mogen treuren bij het verlies van een dierbare. Maar, gelovigen hebben i.t.t. niet-gelovigen hoop:
Maar ik wil niet, broeders, dat u onwetend bent ten aanzien van hen die ontslapen zijn, opdat u niet bedroefd bent zoals ook de anderen, die geen hoop hebben. Want als wij geloven dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal ook God op dezelfde wijze hen die in Jezus ontslapen zijn, terugbrengen met Hem.
In eerste instantie is de tekst dus bedoeld om ons te bemoedigen! Als wij geloven dat Jezus gestorven is en weer opgestaan is (een voorwaarde!), dan hoeven wij ons geen zorgen te maken! Alle gelovigen krijgen een opstanding, net zoals Jezus! Maar, Paulus gaat verder en zegt in 1 Tessalonicenzen 4:15-17:
Want dit zeggen wij u met een woord van de Heere, dat wij die levend zullen overblijven tot de komst van de Heere, de ontslapenen beslist niet zullen voorgaan. Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn.
Dus enerzijds beweert Paulus dat God diegenen die gestorven zijn in Christus (dus in feite de gelovigen) met Hem zal terugbrengen, maar anderzijds zullen de rechtvaardigen (weer?) opstaan. Het lijkt er dus op dat de overleden gelovigen al bij Christus in de eeuwigheid zijn, maar dat ze toch nog zullen opstaan. Hoe kunnen beide zaken waar zijn? Een vraag waar veel discussie, en helaas ook valse leer, door ontstaan is. Hoewel de Bijbel (bij serieuze studie en m.b.v. betrouwbare Bijbelleraren) relatief eenvoudig te begrijpen is, zullen er altijd open vragen zijn en ongetwijfeld ook blijven. In dat geval is het beter de vraag open te laten, dan deze op te lossen via een leer, die vaak onjuist of zelfs vals blijkt te zijn.
Leer van de zielenslaap
Met zekerheid kunnen we stellen dat de leer van de zielenslaap, of het Christelijk mortalisme, een verkeerde oplossing geeft voor de kwestie uit 1 Tessalonicenzen 4. Toch willen we de zielenslaap behandelen, omdat de kans groot is dat je er wel eens van gehoord hebt of dat je deze leer in de toekomst tegen zal komen. Volgens deze leer gaan de doden niet naar de hemel, blijven ze in het stof slapen, tot de dag des oordeels en de opstanding van de doden. Het geloof in zielenslaap treffen we o.a. aan bij de zevendedagsadventisten en de Jehovah's Getuigen. Het hele idee is on-Bijbels. Wanneer de Bijbel spreekt over "slapend" in de zin van overleden, betekent het nooit letterlijk slapen. "Slapen" is een manier om de dood te beschrijven, omdat een dood lichaam lijkt te slapen, zoals in Lukas 8:
Allen huilden luid en bedreven rouw over haar. Hij zei: Huil niet; zij is niet gestorven, maar zij slaapt. En zij lachten Hem uit, omdat zij wisten dat zij gestorven was.
Of zoals in 1 Korinthe 15:
Daarna is Hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders tegelijk, van wie de meesten nu nog in leven zijn, maar sommigen ook zijn ontslapen.
Hoe je het ook wendt of keert, wanneer mensen sterven, komen ze direct oog in oog voor God te staan (Hebreeën 9):
En zoals het voor de mensen beschikt is dat zij eenmaal moeten sterven en dat daarna het oordeel volgt
Het introduceren van zielenslaap lost dus niks op. Sterker nog, het roept slechts meer vragen en verwarring op. Lukas 16 beschrijft twee personen, die overlijden en direct op een bestemming waren, en dus niet "sliepen":
Het gebeurde nu dat de bedelaar stierf en door de engelen in de schoot van Abraham gedragen werd. En ook de rijke man stierf en werd begraven. En toen hij in de hel zijn ogen opsloeg, waar hij in pijn verkeerde, zag hij Abraham van ver en Lazarus in zijn schoot.
De bedelaar was dus direct op een plaats, die we vaak met de hemel associëren, terwijl de rijke man in de hel terecht kwam. Er is dus absoluut geen sprake van een zielenslaap. Beide personen zullen een opstanding krijgen. De bedelaar zal bij de Opname van de Gemeente een perfect lichaam ontvangen, voor het eeuwige leven. De rijke man zal een onvergankelijk lichaam ontvangen, en zijn eeuwigheid in de hel doorbrengen (na het laatste oordeel bij de grote witte troon). De reden dat de rijke man de eeuwigheid in de hel zal doorbrengen is niet omdat hij rijk was, maar omdat hij Jezus Christus afwees!
Hoe zit het dan wel?
In feite geven Lukas 16, maar ook het visioen van Colton uit "Heaven Is for Real", of de vele bijna-dood-ervaringen (bde's), waarin mensen hemel en hel hebben gezien, het antwoord. Hoewel we voorzichtig moeten zijn m.b.t. bde's kunnen we met zekerheid zeggen dat we voldoende betrouwbaar materiaal hebben! Het lichaam van Colton lag op de operatietafel, toen hij mensen, dieren en zijn zusje ontmoette in de hemel! De lichamen van mensen met een bde zijn gewoon op aarde, terwijl ze in de hel of hemel zijn! En ook Paulus beschreef in 2 Korinthe 12 een bezoekje aan de hemel. Paulus sprak natuurlijk over zichzelf. Hij zag de hemel, maar, of hij daar fysiek was, wist hij niet:
Ik ken een mens in Christus, veertien jaar is het geleden - of het in het lichaam gebeurde, weet ik niet; of buiten het lichaam, weet ik niet; God weet het - dat zo iemand tot in de derde hemel werd opgenomen. En ik weet van deze mens - of het in het lichaam of buiten het lichaam gebeurde, weet ik niet; God weet het - dat hij werd opgenomen in het paradijs en onuitsprekelijke woorden heeft gehoord, die het een mens niet is geoorloofd uit te spreken.
We weten dus dat er mensen en dieren in de hemel zijn, terwijl hun lichamen op aarde zijn. We lezen nergens in de Bijbel dat dieren een opstanding zullen krijgen, dus, de dieren die in de hemel zijn, hebben hun lichaam al (herschepping), maar, mensen zullen nog wel een opstanding krijgen volgens 1 Thessalonicenzen 4.
Wanneer we dus iets onderzoeken, moeten we altijd naar de feiten kijken. We hebben nu dus ontdekt dat er mensen in een hemelse omgeving zijn, zoals de bedelaar en dat er mensen zich in een helse omgeving bevinden, zoals de rijke man uit Lukas 16. We weten ook dat er mensen zijn (geweest) die ofwel in de hemel, ofwel in de hel geweest zijn. En er zijn ook mensen die een visioen hebben ontvangen van het leven na het aardse leven, zoals Paulus. Maar, we weten meer! In Openbaring 4 krijgt Johannes de hemel te zien, na de Opname van de Gemeente:
Hierna zag ik, en zie, er was een deur geopend in de hemel. En de eerste stem die ik als van een bazuin met mij had horen spreken, zei: Kom hier, omhoog, en Ik zal u laten zien wat hierna moet geschieden. En meteen raakte ik in geestvervoering. En zie, er stond een troon in de hemel, en op de troon zat Iemand.
Johannes was fysiek nog op aarde, maar kreeg een inkijkje in de verre toekomst! Het bewijst dus dat er een geestelijk bewustzijn is, los van het fysieke lichaam. Mattheüs 28 beschrijft de opstanding van Jezus:
Laat na de sabbat, toen het licht begon te worden op de eerste dag van de week, kwamen Maria Magdalena en de andere Maria om naar het graf te kijken. En zie, er vond een grote aardbeving plaats, want een engel van de Heere, die uit de hemel neerdaalde, ging erheen, rolde de steen van de opening weg en ging erop zitten. Zijn gedaante was als een bliksem en zijn kleding wit als sneeuw. De bewakers beefden van angst voor hem en werden als doden. Maar de engel antwoordde en zei tegen de vrouwen: U hoeft niet bevreesd te zijn, want ik weet dat u Jezus zoekt, Die gekruisigd was.Hij is hier niet, want Hij is opgewekt, zoals Hij gezegd heeft.
Met andere woorden: Jezus stond op uit de dood. Zijn lichaam was verdwenen, terwijl het graf nog dicht was! Op aarde had Jezus een gewoon menselijk lichaam. Na Zijn opstanding ontving Hij een verheerlijkt, eeuwig lichaam. De gelovigen zullen hun perfecte lichaam ontvangen bij de Opname van de Gemeente. Jezus is dus één van de uitzonderingen. Hij is na Zijn opstanding nog enige tijd op aarde geweest, met als gevolg dat minimaal honderden mensen konden getuigen van Zijn opstanding! In 2 Koningen 2 lezen we dat Elia opgenomen werd in de hemel. Elia werd niet meer gezien. Hij werd dus zeer waarschijnlijk met lichaam en al opgenomen. En in dat geval ontving Elia dus al een opstanding, dus een perfect lichaam:
Het gebeurde, terwijl zij al sprekend verdergingen, zie, dat er een vurige wagen met vurige paarden kwam, die tussen hen beiden scheiding maakte. Zo voer Elia in een storm naar de hemel.
We kunnen dus stellen dat gelovigen direct naar een hemelse plek gaan, en dat ze later, bij de Opname van de Gemeente een lichaam ontvangen. Er zijn enkele uitzonderingen, zoals Jezus en Elia, die direct een nieuw lichaam ontvingen.
Eerder hebben we al gezien dat de Bijbel de plaats na het aardse leven waar de rechtvaardigen naar toe gaan "de schoot van Abraham" noemt. Daarnaast spreken zowel Lukas 23 als 2 Korinthe 12 over het paradijs:
En Jezus zei tegen hem: Voorwaar, zeg Ik u, heden zult u met Mij in het paradijs zijn.
De plaats voor de onrechtvaardigen wordt ook wel "het rijk van de dood" (Openbaring 1 en 20) genoemd:
En de dood en het rijk van de dood werden in de poel van vuur geworpen. Dit is de tweede dood.
Het dodenrijk staat ook bekend onder de naam Hades. Hoewel we niet dogmatisch willen zijn, lijkt het er dus sterk op dat Hades, of het rijk van de dood een tijdelijke plaats is waar de ongelovigen wachten op hun oordeel. Op analoge wijze is de schoot van Abraham, of het paradijs, een plaats waar de rechtvaardigen wachten op hun oordeel (loon!). In beide gevallen is de bestemming definitief. De gelovigen kunnen gerustgesteld zijn: het "wachten" in het paradijs is als de hemel zelf! Sterker nog, in 2 Korinthe 12 worden het paradijs en de (derde) hemel afwisselend genoemd, zoals we boven al zagen (Paulus in de hemel!). Het is dus heel goed denkbaar dat diegenen die in Christus sterven nu nog geen fysiek lichaam ontvangen, omdat het in het paradijs niet nodig is (maar wel mogelijk), terwijl straks in het millennium (na de grote verdrukking) en op de nieuwe aarde, een fysiek lichaam wel nodig is. 1 Korinthe 15 bevestigt deze gedachte:
Wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden.
We zullen dus veranderen! Deze verandering spreekt over een fysieke verandering. De geestelijke verandering vond plaats bij de wedergeboorte! In 1 Thessalonicenzen 4 verkondigt Paulus dus een boodschap van hoop. Paulus' primaire doel is de gelovigen die gelovige dierbaren hadden verloren te troosten. De belangrijkste les die we mogen trekken uit Paulus' bemoediging is dat het met gelovigen in alle gevallen goed afloopt, of je nu de Opname van de Gemeente meemaakt of dat je een natuurlijke dood sterft. Weet jij zeker dat het met jou goed afloopt na het aardse leven, of als de Opname van de Gemeente plaatsvindt? Heb jij Jezus Christus aanvaard als God en Verlosser?
Of heb je Jezus Christus nog niet aanvaard als God en Verlosser? Heb je de gratis gift van gerechtigheid nog niet ontvangen, maar wil je het wel? Lees dan Romeinen 10:9 en bid dan bijvoorbeeld onderstaand gebed:
Hemelse Vader. Ik aanvaard Jezus Christus als God en Verlosser. Ik geloof dat Jezus voor al mijn zonden gestorven is, en dat Hij uit de dood is opgewekt. Door het geloof in Uw Woord ontvang ik redding. Ik dank U voor de vergeving van al mijn zonden. AMEN.